De soap rond het bed is nu ook ten einde. Afgelopen woensdag werd gebeld om een afleverafspraak te maken. Mamma heeft toen gezegd dat het inmiddels niet meer nodig is en dat men in het vervolg wel wat sneller met een spoedaanvraag mag omgaan (we zouden nog voor kerst gebeld worden).
Oma Kitty was donderdag eerder gekomen zodat pappa even zijn nieuwe schaatsen kon uitproberen; hij vond dit wel een erg lief gebaar. Ik ook en daarbij was dat klûnen in de huiskamer ook geen gezicht, het werd tijd dat hij eens ging schaatsen.
Mijn nachtrust had ik er weer vlot opzitten want ik was om 02:00 uur wakker vandaag. Pappa en mamma gaven mij een schone luier en de enige die daarna weer in slaap viel was pappa.
Gisterenavond lag ik op mijn matras naar pappa te kijken die in de keuken bezig was. Toen dacht ik: weet je wat, ik ga eens naar hem toe. Dus rolde ik met m'n dekbed over mij heen van het matras af zodat ik zacht terecht kwam en vervolgens rolde ik verder de kamer in. Pappa vond dat zo grappig dat hij Sophie en mamma erbij haalde.
Het was weer badderdag vandaag en dat betekent ook haren wassen. Pappa gaat dan proberen alle klitten uit mijn haren te kammen. Hele plukken kamde hij eruit en ik maar brullen van de pijn! Zelfs toen ik lekker warm was ingestopt was ik nog aan het huilen. Ik was zo van slag dat ik geen middagslaapje meer wilde doen.
De aandacht moest dit weekend vooral van mamma komen omdat Sophie en pappa bevangen waren door de schaatskoorts. Zaterdagochtend schaatsen met het hockeyteam en 's middags hebben ze de plassentocht Breukeleveen gereden, samen met opa. Sophie had al blaren op de hielen staan maar ze wilde toch, want er wachtte weer een medaille als beloning. Het was een barre tocht, in de sneeuwjacht op de plas. Maar met de sneeuwstorm in de rug ging het lekker hard, Sophie vloog over het ijs, vertelde ze.
Vanmiddag kwam Ingrid op mij passen zodat de hockeyers even naar de nieuwjaarsborrel op de club konden. Ingrid probeerde met mij te spelen maar ik wilde iets heel anders: Dora kijken. Door nijdig naar de dvd-speler te grijpen begreep ze mij en zette ze hem aan. Toen was alles weer goed.
Na het eten werd ik door mamma op bed gelegd, gelukkig maar want ik was het weer meer dan zat in mijn stoel. Het zitten zit nog steeds niet mee...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hallo Madelief,
BeantwoordenVerwijderenLeuk om weer eens iets over je lezen.
Je wordt alweer een beetje ondeugend he?
Waarom was je vandaag al zo vroeg wakker,was
dit om Papa en Mama te plagen of had je geen
zin meer.
Wat het zitten betreft dat doe je toch al goed hoor,ja meid alles heeft zijn tijd nodig
en het komt echt goed.
Jammer voor jou dat het zo erg koud is dat je
niet naar buiten kunt door die rot wind.
Papa en Sophie zullen dit weer niet erg vinden,knap van Sophie dat zij al zo goed kan
schaatsen,want zal je trots op haar zijn.
Nu lieve schat ik stop ermee, de groetjes
aan Papa,Mama en natuurlijk Sophie.
Welterusten en morgen lekker lang slapen.
Groetjes tante Ans.