Een nieuwe mijlpaal is bereikt vandaag; voor het eerst sinds 25 november ben ik weer eens buiten geweest (die paar seconden bij mijn thuiskomst met de ambulance niet meegerekend).
Ik ging met pappa mee Sophie uit school halen, ze keek er wel van op toen ze mij zag, lekker dik ingepakt in mijn karretje. De hobbels onderweg voelden niet altijd even fijn aan maar ik vond het verder een leuke wandeling door de sneeuw.
Sophie gaf mij nog een sneeuwbal maar ik begreep niet wat ik daar nou mee moest doen.
Met die sneeuw moet het nou maar eens afgelopen zijn. Sophie wacht al heel lang op het moment dat ik naar buiten mag en lang genoeg kan zitten zodat ze mij kan voortduwen op het ijs. Want pappa, Sophie en mamma (in die volgorde) willen weer mooie tochten gaan schaatsen (kijk op schaatskaart.nl waar je kunt schaatsen).
Omdat ik vanmiddag weer eens aangekleed was had ik geen dekbed over mij heen gekregen. Nou, dat hebben ze geweten! Telkens rolde ik mijn matras af op alle kussens die rondom gelegd waren. Ik had er wel schik in want ik kwam elke keer tegen de radiator aan te liggen, maar het werd pappa en mamma te gortig dus werd ik weer toegedekt.
Met oud en nieuw had José de sjoelbak meegenomen, deze was een paar dagen blijven staan zodat ik ook nog effe lekker kon sjoelen. Ik moest wel elke steen in mijn mond hebben gehad voordat ik deze losliet. Helaas heb ik net geen 120 punten gehaald ;-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
zo hee, dat is weer eens leuk, lekker naar buiten. genieten hoor.
BeantwoordenVerwijderenen straks lekker op het ijs als de anderen gaan schaatsen, helemaal top. geniet er maar goed van. is lekker gezond weertje.