Toen de hockeyers de deur uit waren had mamma alle tijd om lekker met mij te knuffelen.
De kerstboom staat in de huiskamer. Zelfs zonder lampjes en ballen vind ik 'm prachtig en kan er uren naar kijken. Mamma is duidelijk een andere mening toegedaan. Pappa had het zekere voor het onzekere genomen en de boom flink ingekort. De boom had al een vreemde vorm maar nu is het een soort groene cilinder geworden. Van boven net zo breed als van onderen en vol met dennetakken. Kijk maar eens hoe mooi. Pappa begrijpt niet waarom iedereen een kerstboom maar in één vorm wil hebben.Een grote verrassing vandaag. Simone kwam met Mick langs met een grote roze mand vol met cadeautjes voor het hele gezin. Een knuffelolifant en een speeltje voor mij, wijn en magazines voor pappa en mamma, een kerstuitvoering van Donald Duck voor Sophie en nog heel veel lekkernijen. Menno, Simone, Coosje en Mick hartelijk bedankt namens ons allemaal.
Vanmiddag ging mamma boodschappen doen, Sophie was spelen dus kwam pappa even lekker knuffelen. Hij zei dat ik een enorme levenskracht heb. Dat zette hem aan het denken; de naam Sophie betekent levenswijsheid. Hoe zou ik dan heten als mijn naam levenskracht zou betekenen? Dat heeft hij even opgezocht: Zotikótita (voor de klassieken onder ons ζωτικότητα). Gelukkig maar dat ze me gewoon Madelief hebben genoemd, anders zou ik ook nog een gehandicapte naam hebben.
Vanavond heb ik nog lekker bij mamma op de bank gezeten, wel meer dan twintig minuten. Ik probeerde telkens mamma's wijnglas te grijpen. Zou ze dorst hebben vroeg mamma zich af. Toen kreeg ik een paar slokjes icetea en dat smaakte mij best. Helaas was mijn knuffeldag daarna snel ten einde, ik viel snel in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten