27 december - Kroelen

De kerstdagen stonden voor mij in het teken van heel veel knuffelen en kroelen met iedereen.
Eerste kerstdag ben ik voor het eerst sinds een maand weer eens boven geweest. Pappa heeft mij voorzichtig naar boven gedragen waar ik eindelijk weer eens kon kroelen in het bed van pappa en mamma. Dat was weer eens ouderwets genieten met z'n allen. Normaliter doen we dit namelijk zo'n beetje elke zondagmorgen. Je kon merken dat het een feest van herkenning was voor mij; ik was erg vrolijk en vond alles prachtig.

Het was natuurlijk wel een andere kerst dan normaal maar ik was niet de enige die het een leuke kerst vond. Pappa was ook erg vrolijk deze dagen met veel sneeuw en zonder voorspelbare familieverplichtingen. Van zijn traditionele kerstdepressie was niets te merken dit jaar.
Tweede kerstdag werd onverwacht extra leuk toen Menno met de kinderen op de stoep stond. Ze hadden even later Simone thuis opgehaald en het eten voor die avond meegenomen. Helaas mocht ik niet proeven van de heerlijke Margaux die Menno had meegebracht.

Het zitten gaat alweer een stuk beter, ik houd het soms wel een uur vol in mijn stoel. Maar een volgende keer is een kwartier al te veel dus van een stabiele ontwikkeling is nog geen sprake. Ik eet inmiddels elke dag ook mijn avondeten (gepureerd tot een groentenhap) weer.

Gisterenavond voelde ik me niet happy want ik lag veel te huilen. Dat was vanmiddag niet anders dus werd ik op bed gelegd. Maar dat vond ik helemaal niks dus begon ik keihard te brullen. Omdat ze niet wisten wat er aan de hand was heb ik een paracetamol gekregen en is mamma even bij me komen liggen. Het duurde lang voordat ik aan mijn middagslaapje begon.